“Bindweefsel”, “fascia” of “connective tissue” zijn synoniemen van elkaar. In de literatuur wordt het door elkaar gebruikt. Thomas W Findley et al definiëren de fascia als volgt:“Fascia is the soft tissue component of the connective tissue system that permeates the human body. (…) The scope of our definition of and interest in fascia extends to all fibrous connective tissues, including aponeuroses, ligaments, tendons, retinaculae, joint capsules, organ and vessel tunics, the epineurium, the meninges, the periostea, and all the endomysial and intermuscular fibers of the myofasciae.”[1]
Het bindweefsel bevindt zich in ons gehele lichaam. het is verantwoordelijk voor het grootste gedeelte van ons volume en gewicht. Het bindweefsel verbindt, omhult, omsluit, deelt, beschermt, isoleert en vormt een ondersteuning voor botten, zenuwen, spieren en andere structuren.[2] Deze gehele structuur wordt in de literatuur vaker met de naam fascia aangeduid.
Definitie van de fascia (systeem?) waarover consensus is bereikt:
Fascia is a complete physical, irregular, fractal and fibrillar network, whose continuous architecture extends to all levels of hierarchical complexity in the living organism. This global system is self-organizing and adapts to loading, chemical influences and electromagnetic forces. It forms the body’s primary structural framework with a potential regulatory role at multiple functional levels.
Dr. JC Guimberteau (Frankrijk) onderzoekt sinds 1995 met een speciaal gebouwde HD camera deze fascia van het levende lichaam. Sinds 2009 zijn er enkele dvd’s verschenen van zijn hand die deze structuren fascinerend in beeld brengen. Vooral de loose connective tissue word goed in beeld gebracht. Bovendien komen nog vele eigenschappen in beeld van de fascia. Deze nieuwe ontdekkingen kunnen een ander licht werpen op klachten van het bewegingsapparaat. De fascia bezit de meeste sensoren van het lichaam. De Ruffini sensoren, de Vater Pacini sensoren, golgisensors en de interstitiële zenuwuiteinden zijn daarvan de belangrijkste.
Dr. R Schleip (universiteit van Ulm) heeft bovendien aangetoond dat fascia contractiele elementen bevat[1]. Bij voortdurende stress kan dit via het autonome zenuwstelsel leiden tot een verhoogde spanning in de fascia. De fascia-ketens (tendinogeen bindweefsel) verdelen krachten door het lichaam. Verwerkt krachten en kan ze ook opslaan. Bij beschadiging van deze structuur, kan dit tot vele problemen leiden.
Fam. Stecco (Italië) De Italiaanse fysiotherapeut Luigi Stecco heeft een methode ontwikkelt, samen met Carla en Antonio Stecco, voor het behandelen van de fascia. Deze methode kijkt naar en behandelt “densificaties” in de fascia. Hiernaast staat een eenvoudige doorsnee van de fascia lagen van ons lichaam.
Stephen Typaldos (USA) Beschreef in 1991 de eerste Triggerband. Hij combineerde als clinicus de lichaamstaal, pijn omschrijving en de onderzoeksgegevens uit het bewegingsonderzoek met de toentertijd nog minimale kennis van de fascia. Uiteindelijk heeft hij 6 distorsies van de fascia beschreven.
Om de cursus van Typaldos in Nederland te volgen: “klik hier”
Literatuur:
[1] Fascia Research II
Basic Science and implications for conventional and complementary Health Care
Huijing P, Hollander P, Findley TW, Schleip R
[2] Fascial Distorsion Model
Typaldos S
Typaldos Publishing Co, 2011
Wij geven u recente informatie over de fascia en koppelen dit aan praktijkgerichte therapieën voor een snel en goed resultaat bij uw patiënten.
Wij accepteren de volgende betaalmethodes:
Wij geven u recente informatie over de fascia en koppelen dit aan praktijkgerichte therapieën voor een snel en goed resultaat bij uw patiënten.
Wij geven u recente informatie over de fascia en koppelen dit aan praktijkgerichte therapieën voor een snel en goed resultaat bij uw patiënten.
Wij accepteren de volgende betaalmethodes:
